Schoolbordkrijt is vertrouwd gevoel in mijn hand, in mijn zak. Het voelt een beetje droog, nooit koud of warm. Het is handig om iets mee uit te leggen of te markeren, op het schoolbord, op de vloer of buiten op de tegels van het schoolplein. Bordkrijt is voor mij symbool van degelijkheid, orde en duidelijkheid: 14+7=, rijtjes, letters, lusjes, de kalender. Het is tegelijkertijd de mogelijkheid om creatief te zijn: een jarig jongetje op een trekker, een giraf, de zon, kleine tekeningetjes die nieuwsgierig moeten maken naar wat we die dag gaan leren, grote nieuwe letters en cijfers om over te trekken en na te schrijven. Het krijtje is tijdelijk en pretentieloos. Morgen weer iets anders. Eerst met de wisser erover, dan met de spons en tenslotte, jazeker, stevig met de droge handdoek. Dan nodigt het bord weer uit.
Geen werkdag zonder krijtje.
Fluitenkruid is de Meije, de natuur, Friesland, de tuin, permacultuur, de dorpstuin, voedselbossen, varen op de plassen en op de Luts, wildplukken, springbalsemien, muntthee, snijbiet, schoonheid en geluk, grote plannen, leren kijken, ruiken, voelen, proeven …
Geen pensioen zonder fluitenkruid.
Bordkrijt en fluitenkruid, ik ben vol van jullie.
Superblog lieve moek, prachtige foto’s en mooie verhalen!
Liefs, je trotse dochter
LikeLike
ik geniet van de kleuren en de foto’s. Ze staan in schril contrast met wat er allemaal in de wereld gebeurt en ik ben zo blij dat jij dat verschil maakt. Tot woensdag! liefs Madeleine
LikeLike
alweer schitterende foto’s, Iete! wat is een tuin toch fijn. ik heb 100 shiitakes in eikenhout geplaatst (niet zelf, Joep is de man van de boormachine) met deuveltjes. het duurt anderhalf jaar voor ze opkomen, staat op de gebruiksaanwijzing. geduld heb ik zat
LikeLike
Leuke blog Iete. Ik ga je volgen….. De foto’s zijn idd bijzonder.
LikeLike
Supergave foto’s Iete en wat een mooi en lief en waarachtig verslag. Voelt heel dichtbij.
LikeLike
Lieve Iete, Ik ken je van de dorpstuin uit Balk, waarin jij een hele mooie drijvende kracht bent.
Ik vind je blog heel inspirerend, ik geniet mee, vooral ook door de overeenkomsten: ik heb mijn jeugd doorgebracht in Aarlanderveen en de Meije ligt tussen het geboortedorp van mijn moeder Zegveld en Nieuwkoop , geboorteplek van mijn man in; familie en vrienden bezoeken wij daar regelmatig, daar liggen onze wortels.
Nu heb ik heel wat haarwortels in het noorden en ben inmiddels zelfs wat steviger geworteld.
Maar wat ik zonet zag op je blog; de foto’s uit Harlingen, ik herkende in een oogopslag de gevelsteen 1631!! Dit pand hebben mijn man en ik helemaal gerenoveerd, en het pand ernaast; wij zijn in 1999 naar Harlingen gekomen en hebben dit pand heel erg vertroeteld. Ik was zwanger terwijl we er woonden (meer camperen) en we hadden net een gedeelte klaar toen onze zoon werd geboren. We hebben er ook nog een b&b gerund. Het was een fijn huis, goed gevoel en we hebben regelmatig tegen elkaar gezegd: Als de muren hier konden spreken..
Wat zou hier allemaal gebeurd zijn, zoveel generaties…
…dus alweer een “gezamelijk verleden-lijntje” Iete 🙂
Veel liefs TinekeTuin
LikeLike
lieve iete, ik vind jouw blog zooooo leuk!!!! ik heb sinds een paar weken een volkstuin. het lijkt nog niet op tuinieren, ik voel me net een kaninefaat die drente probeert te ontginnen
LikeLike
Leuk Iete mooie foto”s prachtig hoor!!! ben trots op je hoor juf 🙂 xxx
LikeLike